Wiktor Rojek

---

Życiorys

Wiktor Rojek był osobą o bogatej biografii, urodził się jako syn Tadeusza, który pracował jako robotnik w cegielni w Ząbkach, oraz Adeli z Kwasiborskich. W okresie drugiej wojny światowej uczęszczał do szkoły zawodowej w Starachowicach, gdzie w latach 1943–1944 pełnił rolę instruktora. W tym czasie służył w Armii Krajowej. Po zakończeniu działań wojennych rozpoczął pracę jako mechanik samochodowy w hucie „Laura” w Siemianowicach Śląskich.

W 1947 roku podjął studia na krakowskiej Akademii Górniczej, które zakończył w 1951 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektromechanika. W ostatnim roku nauki pracował równocześnie jako młodszy asystent w I Katedrze Maszynoznawstwa uczelni, która w owych czasach nosiła już nazwę Akademia Górniczo-Hutnicza (AGH). W trakcie swojego pobytu na uczelni angażował się w różne inicjatywy społeczne, działając m.in. w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej oraz w Bratniej Pomocy Studenckiej.

Po ukończeniu studiów, Rojek znalazł zatrudnienie w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, gdzie awansował na różne stanowiska w trakcie swojej kariery, osiągając w końcu pozycję adiunkta i dyrektora Zakładu Budowy Urządzeń i Aparatury Naukowo-Doświadczalnej w 1966 roku. W znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju tego zakładu. Oprócz pracy w instytucie, pełnił również funkcję nauczyciela w technikum hutniczym w Siemianowicach Śląskich, a później w technikum górniczym w Katowicach. W 1967 roku został członkiem PZPR, a jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie mu Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Wiktor Rojek był autorem wielu publikacji dotyczących elektrotechniki górniczej, które ukazywały się głównie w wydawnictwach Głównego Instytutu Górnictwa oraz w specjalistycznych czasopismach takich jak „Przegląd Górniczy” czy „Wiadomości Górnicze”. Zarejestrował również kilkanaście patentów. Do jego ważniejszych osiągnięć należy publikacja czterech podręczników edukacyjnych, które były wielokrotnie wznawiane:

• Instalacje i urządzenia elektryczne (1956),
• Materiałoznawstwo elektryczne (1956),
• Podstawy elektrotechniki (1956),
• Rysunek zawodowy (1956).

Ostatecznie został pochowany na cmentarzu w Katowicach-Panewnikach. W swoim życiu był dwukrotnie żonaty – najpierw z Danutą z Borowskich, a później z Małgorzatą z Rozmusów. Doczekał się trojga dzieci: córki Anny, zamężnej za Meossi, oraz dwóch synów: Adama, który był inżynierem górnictwa, oraz Andrzeja, z drugiego małżeństwa.

---

Oceń: Wiktor Rojek

---